این یک بیانیه نیست. صحنهای هم که از مصدومیت عجیب دروازهبان استقلال و البته تیم ملی میبینید، آنقدر غیرحرفهای بودن آن عیان است که نیاز به توضیحات مفصل نداشته باشد. این چند جمله فقط شرح حالی است از وضعیت این روزهای فوتبال ما...
این یک بیانیه نیست. صحنهای هم که از مصدومیت عجیب دروازهبان استقلال و البته تیم ملی میبینید، آنقدر غیرحرفهای بودن آن عیان است که نیاز به توضیحات مفصل نداشته باشد. این چند جمله فقط شرح حالی است از وضعیت این روزهای فوتبال ما...
دروازهبان تیمی که داعیه قهرمانی دارد، درست در لحظاتی که گلگهر توپ و زمین را در اختیار داشت، به شکلی ناشیانه خود را به زمین میاندازد و چنان تمارض میکند و از شدت درد به خود میپیچد که گویی برای مدتها باید با یک مصدومیت طولانیمدت دست و پنجه نرم کند و خانهنشین شود.
اما بعد از اینکه بیش از 6 دقیقه از زمان بازی را تلف میکند و مسابقه را از جریان میاندازد به یکباره بلند میشود و بدون هیچ مشکلی به مسابقه ادامه میدهد. داور هم به راحتی از کنار این صحنه میگذرد و اجازه میدهد بازیکنان تیم استقلال روند وقتکشی را با الگو گرفتن از دروازهبان خود ادامه دهند. سالها به برخی تیمهای عربی بابت وقتکشی کنایه میزدیم، اما حالا با صحنهای روبرو شدیم که نظیر آن را در فوتبال محلات هم نمیتوان پیدا کرد.
تیم فوتبال گلگهر دیروز با ترکیبی که چند بازیکن جوان در آن حضور داشتند و چند بازیکن اصلی تیم به علت مصدومیت قادر به همراهی تیم نبودند، سعی کرد در آزمون شرافت بازنده نباشد، و با تمام توان، تنها برای اعتبار نام خود و هوادارانش بجنگد و مثل همیشه در زمین مسابقه به دنبال کسب امتیاز باشد. کما اینکه در بسیاری از دقایق مسابقه، تیم استقلال را مجبور کرد که با هواداران بیشمارش و در ورزشگاه خانگی به دفاع و وقتکشی روی آورد.
بابت نتیجه حاصل شده از هواداران خود عذرخواهی میکنیم، اما هر فوتبالیست منصفی بابت این صحنه عجیب به حال فوتبالمان تاسف خواهد خورد. پیش از مسابقه با مصاحبههای سفارشی به داوری فشار میآورند و در مسابقه هم سکانسهایی این چنینی خلق میکنند و این وسط لیگی که باید به پیشرفت فوتبال ملی کمک کند، هر روز بیش از دیروز اعتبار خود را از دست میدهد.